PUBLI VERGILI MARONIS

ECLOGA

VIII. DAMON, ALPHESIBOEUS

1. PASTORUM Musam Damonis et Alphesiboei -
2. immemor herbarum quos est mirata iuvenca
3. certantis, quorum stupefactae carmine lynces,
4. et mutata suos requierunt flumina cursus -
5. Illonis Musam dicemus et Alphesiboei.
6. Tu mihi seu magni superas iam saxa Timavi,
7. sive oram Illyrici legis aequoris, en erit umquam
8. ille dies, mihi cum liceat tua dicere facta?
9. en erit ut liceat totum mihi ferre per orbem
10. sola Sophocleo tua carmina digna coturno?
11. A te principium, tibi desinam: accipe iussis
12. carmina coepta tuis, atque hanc sine tempora circum
13. inter victrices hederam tibi serpere laurus.
14. Frigida vix caelo noctis decesserat umbra,
15. cum ros in tenera pecori gratissimus herba;
16. incumbens tereti Damon sic coepit olivae.
17. D. Nascere, praeque diem veniens age, Lucifer, almum,
18. coniugis indigno Nisae deceptus amore
19. dum queror, et divos, quamquam nil testibus illis
20. profeci, extrema moriens tamen adloquor hora.
21. Incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
22. Maenalus argutumque nemus pinosque loquentis
23. semper habet; semper pastorum ille audit amores,
24. Panaque, qui primus calaunos non passus inertis.
25. Incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
26. Mopso Nisa datur: quid non speremus amantes?
27. Iungentur iam grypes equis, aevoque sequenti
28. cum canibus timidi venient ad pocula dammae.
29. Mopse, novas incide faces: tibi ducitur uxor;
30. sparge, marite, nuces: tibi deserit Hesperus Oetam.
31. Incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
32. O digno coniuncta viro, dum despicis omnes,
33. dumque tibi est odio mea fistula, dumque capellae,
34. hirsutumque supercilium promissaque barba,
35. nec curare deum credis mortalia quemquam!
36. Incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
37. Saepibus in nostris parvam te roscida mala -
38. dux ego vester eram - vidi cum matre legentem.
39. Alter ab undecimo tum me iam acceperat annus;
40. iam fragilis poteram ab terra contingere ramos.
41. Ut vidi, ut perii! Ut me malus abstulit error!
42. Incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
43. Nunc scio, quid sit Amor: duris in cotibus illum
44. aut Tmaros, aut Rhodope, aut extremm Garamantes,
45. nec generis nostri puerum nec sanguinis edunt.
46. Incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
47. saevus Amor docuit natorum sanguine matrem
48. commaculare manus; crudelis tu quoque, mater:
49. crudelis mater magis, an puer improbus ille?
50. improbus ille puer; crudelis tu quoque, mater.
51. Incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
52. nunc et ovis ultro fugiat lupus; aurea durae
53. mala ferant quercus; narcisso floreat alnus;
54. pinguia corticibus sudent electra myricae;
55. certent et cycnis ululae; sit Tityrus Orpheus,
56. Orpheus in silvis, inter delphinas Arion.
57. Incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
58. Omnia vel medium fiant mare: vivite, silvae!
59. praeceps aerii specula de montis in undas
60. deferar; extremum hoc munus morientis habeto.
61. desine Maenalios, iam desine, tibia, versus.
62. Haec Damon: vos, quae responderit Alphesiboeus,
63. dicite, Pierides; non omnia possumus omnes.
64. A. Effer aquam, et molli cinge haec altaria vitta,
65. verbenasque adole pinguis et mascula tura,
66. coniugis ut magicis sanos avertere sacris
67. experiar sensus nihil hic nisi carmina desunt.
68. Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.
69. Carmina vel caelo possunt deducere Lunam;
70. carminibus Circe socios mutavit Ulixi;
71. frigidus in pratia cantando rumpitur anguis.
72. Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.
73. terna tibi haec primum triplici diversa colore
74. licia circumdo, terque haec altaria circum
75. effigiem duco: numero deus impare gaudet.
76. Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.
77. Necte tribus nodis ternos, Amarylli, colores,
78. necte, Amarylli, modo, et `Veneris' dic `vincula necto.'
79. Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.
80. Limus ut hic durescit et haec ut cera liquescit
81. uno eodemque igni, sic nostro Daphnis amore.
82. Sparge molam, et fragilis incende bitumine laurus.
83. Daphnis me malus urit, ego hanc in Daphnide laurum.
84. Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.
85. Talis amor Daphnim, qualis cum fessa iuvencum
86. per nemora atque altos quaerendo bucula lucos
87. propter aquae rivum viridi procumbit in ulva,
88. perdita, nec serae meminit decedere nocti,
89. talis amor teneat, nec sit mihi cura mederi.
90. Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.
91. Has olim exuvias mihi perfidus ille reliquit,
92. pignora cara sui, quae nunc ego limine in ipso,
93. terra, tibi mando; debent haec pignora Daphnim.
94. Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.
95. Has herbas atque haec Ponto mihi lecta venena
96. ipse dedit Moeris; nascuntur plurima Ponto.
97. His ego saepe lupum fieri et se condere silvis
98. Moerim, saepe animas imis excire sepulcris,
99. atque satas alio vidi traducere messis.
100. Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.
101. Fer cineres, Amarylli, foras, rivoque fluenti
102. transque caput iace, nec respexeris: his ego Daphnim
103. adgrediar, nihil ille deos, nil carmina curat.
104. Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim.
105. Aspice, corripuit tremulis altaria flammis
106. sponte sua, dum ferre moror, cinis ipse: bonum sit!
107. Nescio quid certe est, et Hylas in limine latrat.
108. Credimus, an, qui amant, ipsi sibi somnia fingunt?
109. Parcite, ab urbe venit, iam carmina, parcite, Daphnis.