SEXTI PROPERTI ELEGIARVM
LIBER PRIMVS
CYNTHIA MONOBIBLOS
I
- CYNTHIA prima suis miserum me cepit ocellis,
- contactum nullis ante cupidinibus.
- tum mihi constantis deiecit lumina fastus
- et caput impositis pressit Amor pedibus,
- donec me docuit castas odisse puellas
- improbus, et nullo uiuere consilio.
- et mihi iam toto furor hic non deficit anno,
- cum tamen aduersos cogor habere deos.
- Milanion nullos fugiendo, Tulle, labores
- saeuitiam durae contudit Iasidos.
- nam modo Partheniis amens errabat in antris,
- ibat et hirsutas ille uidere feras;
- ille etiam Hylaei percussus uulnere rami
- saucius Arcadiis rupibus ingemuit.
- ergo uelocem potuit domuisse puellam:
- tantum in amore preces et benefacta ualent.
- in me tardus Amor non ullas cogitat artis,
- nec meminit notas, ut prius, ire uias.
- at uos, deductae quibus est fallacia lunae
- et labor in magicis sacra piare focis,
- en agedum dominae mentem conuertite nostrae,
- et facite illa meo palleat ore magis!
- tunc ego crediderim uobis et sidera et amnis
- posse Cytaeines ducere carminibus.
- et uos, qui sero lapsum reuocatis, amici,
- quaerite non sani pectoris auxilia.
- fortiter et ferrum saeuos patiemur et ignis,
- sit modo libertas quae uelit ira loqui.
- ferte per extremas gentis et ferte per undas,
- qua non ulla meum femina norit iter:
- uos remanete, quibus facili deus annuit aure,
- sitis et in tuto semper amore pares.
- in me nostra Venus noctes exercet amaras,
- et nullo uacuus tempore defit Amor.
- hoc, moneo, uitate malum: sua quemque moretur
- cura, neque assueto mutet amore locum.
- quod si quis monitis tardas aduerterit auris,
- heu referet quanto uerba dolore mea!
II
- QVID iuuat ornato procedere, uita, capillo
- et tenuis Coa ueste mouere sinus?
- aut quid Orontea crinis perfundere murra,.
- teque peregrinis uendere muneribus;
- naturae decus mercato perdere cultu,
- nec sinere in propriis membra nitere bonis?
- crede mihi, non ulla tua est medicina figurae:
- nudus Amor formae non amat artificem.
- aspice quos summittat humus formosa colores;
- ut ueniant hederae sponte sua melius,
- surgat et in solis formosius arbutus antris,
- et sciat indocilis currere lympha uias.
- litora natiuis persuadent picta lapillis,
- et uolucres nulla dulcius arte canunt.
- non sic Leucippis succendit Castora Phoebe,
- Pollucem cultu non Hilaira soror;
- non, Idae et cupido quondam discordia Phoebo,
- Eueni patriis filia litoribus;
- nec Phrygium falso traxit candore maritum
- auecta externis Hippodamia rotis:
- sed facies aderat nullis obnoxia gemmis,
- qualis Apelleis est color in tabulis.
- non illis studium uulgo conquirere amantis:
- illis ampla satis forma pudicitia.
- non ego nunc uereor ne sim tibi uilior istis:
- uni si qua placet, culta puella sat est;
- cum tibi praesertim Phoebus sua carmina donet
- Aoniam libens Calliopea lyram,
- unica nec desit iucundis gratia uerbis,
- omnia quaeque Venus, quaeque Minerua probat.
- his tu semper eris nostrae gratissima uitae,
- taedia dum miserae sint tibi luxuriae.
III
- QVALIS Thesea iacuit cedente carina
- languida desertis Gnosia litoribus;
- qualis et accubuit primo Cepheia somno
- libera iam duris cotibus Andromede;
- nec minus assiduis Edonis fessa choreis
- qualis in herboso concidit Apidano:
- talis uisa mihi mollem spirare quietem
- Cynthia non certis nixa caput manibus,
- ebria cum multo traherem uestigia Baccho,
- et quaterent sera nocte facem pueri.
- hanc ego, nondum etiam sensus deperditus omnis,
- molliter impresso conor adire toro;
- et quamuis duplici correptum ardore iuberent
- hac Amor hac Liber, durus uterque deus,
- subiecto leuiter positam temptare lacerto
- osculaque admota sumere et arma manu,
- non tamen ausus eram dominae turbare quietem,
- expertae metuens iurgia saeuitiae;
- sed sic intentis haerebam fixus ocellis,
- Argus ut ignotis cornibus Inachidos.
- et modo soluebam nostra de fronte corollas
- ponebam tuis, Cynthia, temporibus;
- et modo gaudebam lapsos formare capillos;
- nunc furtiua cauis poma dabam manibus;
- omniaque ingrato largibar munera somno,
- munera de prono saepe uoluta sinu;
- et quotiens raro duxit suspiria motu,
- obstupui uano credulus auspicio,
- ne qua tibi insolitos portarent uisa timores,
- neue quis inuitam cogeret esse suam:
- donec diuersas praecurrens luna fenestras,
- luna moraturis sedula luminibus,
- compositos leuibus radiis patefecit ocellos.
- sic ait in molli fixa toro cubitum:
- `tandem te nostro referens iniuria lecto
- alterius clausis expulit e foribus?
- namque ubi longa meae consumpsti tempora noctis
- languidus exactis, ei mihi, sideribus?
- o utinam talis perducas, improbe, noctes,
- me miseram qualis semper habere iubes!
- nam modo purpureo fallebam stamine somnum,
- rursus et Orpheae carmine, fessa, lyrae;
- interdum leuiter mecum deserta querebar
- externo longas saepe in amore moras:
- dum me iucundis lapsam sopor impulit alis.
- illa fuit lacrimis ultima cura meis.'
IV
- QVID mihi tam multas laudando, Basse, puellas
- mutatum domina cogis abire mea?
- quid me non pateris uitae quodcumque sequetur
- hoc magis assueto ducere seruitio?
- tu licet Antiopae formam Nycteidos, et tu
- Spartanae referas laudibus Hermionae,
- et quascumque tulit formosi temporis aetas;
- Cynthia non illas nomen habere sinat:
- nedum, si leuibus fuerit collata figuris,
- inferior duro iudice turpis eat.
- haec sed forma mei pars est extrema furoris;
- sunt maiora, quibus, Basse, perire iuuat:
- ingenuus color et multis decus artibus, et quae
- gaudia sub tacita dicere ueste libet.
- quo magis et nostros contendis soluere amores,
- hoc magis accepta fallit uterque fide.
- non impune feres: sciet haec insana puella
- et tibi non tacitis uocibus hostis erit;
- nec tibi me post haec committet Cynthia nec te
- quaeret; erit tanti criminis illa memor,
- et te circum omnis alias irata puellas
- differet: heu nullo limine carus eris.
- nullas illa suis contemnet fletibus aras,
- et quicumque sacer, qualis ubique, lapis.
- non ullo grauius temptatur Cynthia damno,
- quam sibi cum rapto cessat amore deus:
- praecipue nostri. maneat sic semper, adoro,
- nec quicquam ex illa quod querar inueniam!
V
- INVIDE, tu tandem uoces compesce molestas
- et sine nos cursu, quo sumus, ire pares!
- quid tibi uis, insane? meos sentire furores?
- infelix, properas ultima nosse mala,
- et miser ignotos uestigia ferre per ignis,
- et bibere e tota toxica Thessalia.
- non est illa uagis similis collata puellis:
- molliter irasci non solet illa tibi.
- quod si forte tuis non est contraria uotis,
- at tibi curarum milia quanta dabit!
- non tibi iam somnos, non illa relinquet ocellos:
- illa feros animis alligat una uiros.
- a, mea contemptus quotiens ad limina curres,
- cum tibi singultu fortia uerba cadent,
- et tremulus maestis orietur fletibus horror,
- et timor informem ducet in ore notam,
- et quaecumque uoles fugient tibi uerba querenti,
- nec poteris, qui sis aut ubi, nosse miser!
- tum graue seruitium nostrae cogere puellae
- discere et exclusum quid sit abire domum;
- nec iam pallorem totiens mirabere nostrum,
- aut cur sim toto corpore nullus ego.
- nec tibi nobilitas poterit succurrere amanti:
- nescit Amor priscis cedere imaginibus.
- quod si parua tuae dederis uestigia culpae,
- quam cito de tanto nomine rumor eris!
- non ego tum potero solacia ferre roganti,
- cum mihi nulla mei sit medicina mali;
- sed pariter miseri socio cogemur amore
- alter in alterius mutua flere sinu.
- quare, quid possit mea Cynthia, desine, Galle,
- quaerere: non impune illa rogata uenit.
VI
- NON ego nunc Hadriae uereor mare noscere tecum
- Tulle, neque Aegaeo ducere uela salo,
- cum quo Rhipaeos possim conscendere montis
- ulterius domos uadere Memnonias;
- sed me complexae remorantur uerba puellae,
- mutatoque graues saepe colore preces.
- illa mihi totis argutat noctibus ignis,
- et queritur nullos esse relicta deos;
- illa meam mihi iam se denegat, illa minatur,
- quae solet irato tristis amica uiro.
- his ego non horam possum durare querelis:
- a pereat, si quis lentus amare potest!
- an mihi sit tanti doctas cognoscere Athenas
- atque Asiae ueteres cernere diuitias,
- ut mihi deducta faciat conuicia puppi
- Cynthia et insanis ora notet manibus,
- osculaque opposito dicat sibi debita uento,
- et nihil infido durius esse uiro?
- tu patrui meritas conare anteire securis,
- et uetera oblitis iura refer sociis.
- nam tua non aetas umquam cessauit amori,
- semper et armatae cura fuit patriae;
- et tibi non umquam nostros puer iste labores
- afferat et lacrimis omnia nota meis!
- me sine, quem semper uoluit fortuna iacere,
- hanc animam extremae reddere nequitiae.
- multi longinquo periere in amore libenter,
- in quorum numero me quoque terra tegat.
- non ego sum laudi, non natus idoneus armis:
- hanc me militiam fata subire uolunt.
- at tu seu mollis qua tendit Ionia, seu qua
- Lydia Pactoli tingit arata liquor;
- seu pedibus terras seu pontum carpere remis
- ibis, et accepti pars eris imperii:
- tum tibi si qua mei ueniet non immemor hora,
- uiuere me duro sidere certus eris.
VII
- DVM tibi Cadmeae dicuntur, Pontice, Thebae
- armaque fraternae tristia militiae,
- atque, ita sim felix, primo contendis Homero,
- (sint modo fata tuis mollia carminibus:)
- nos, ut consuemus, nostros agitamus amores,
- atque aliquid duram quaerimus in dominam;
- nec tantum ingenio quantum seruire dolori
- cogor et aetatis tempora dura queri.
- hic mihi conteritur uitae modus, haec mea fama est,
- hinc cupio nomen carminis ire mei.
- me laudent doctae solum placuisse puellae,
- Pontice, et iniustas saepe tulisse minas;
- me legat assidue post haec neglectus amator,
- et prosint illi cognita nostra mala.
- te quoque si certo puer hic concusserit arcu,
- (quod nolim: nostros te uiolasse deos!)
- longe castra tibi, longe miser agmina septem
- flebis in aeterno surda iacere situ;
- et frustra cupies mollem componere uersum,
- nec tibi subiciet carmina serus Amor.
- tum me non humilem mirabere saepe poetam,
- tunc ego Romanis praeferar ingeniis;
- nec poterunt iuuenes nostro reticere sepulcro
- `Ardoris nostri magne poeta, iaces.'
- tu caue nostra tuo contemnas carmina fastu:
- saepe uenit magno faenore tardus Amor.
VIII
- TVNE igitur demens, nec te mea cura moratur?
- an tibi sum gelida uilior Illyria?
- et tibi iam tanti, quicumque est, iste uidetur,
- ut sine me uento quolibet ire uelis?
- tune audire potes uesani murmura ponti
- fortis, et in dura naue iacere potes?
- tu pedibus teneris positas fulcire pruinas,
- tu potes insolitas, Cynthia, ferre niues?
- o utinam hibernae duplicentur tempora brumae,
- et sit iners tardis nauita Vergiliis,
- nec tibi Tyrrhena soluatur funis harena,
- neue inimica meas eleuet aura preces!
- atque ego non uideam talis subsidere uentos,
- cum tibi prouectas auferet unda ratis,
- ut me defixum uacua patiatur in ora
- crudelem infesta saepe uocare manu!
- Sed quocumque modo de me, periura, mereris,
- sit Galatea tuae non aliena uiae:
- ut te, felici praeuecta Ceraunia remo,
- accipiat placidis Oricos aequoribus.
- nam me non ullae poterunt corrumpere, de te
- quin ego, uita, tuo limine uerba querar;
- nec me deficiet nautas rogitare citatos
- `Dicite, quo portu clausa puella mea est?
- et dicam `Licet Atraciis considat in oris,
- et licet Hylleis, illa futura mea est.'
- hic erat! hic iurata manet! rumpantur iniqui!
- uicimus: assiduas non tulit illa preces.
- falsa licet cupidus deponat gaudia liuor:
- destitit ire nouas Cynthia nostra uias.
- illi carus ego et per me carissima Roma
- dicitur, et sine me dulcia regna negat.
- illa uel angusto mecum requiescere lecto
- et quocumque modo maluit esse mea,
- quam sibi dotatae regnum uetus Hippodamiae,
- et quas Elis opes ante pararat equis.
- quamuis magna daret, quamuis maiora daturus,
- non tamen illa meos fugit auara sinus.
- hanc ego non auro, non Indis flectere conchis,
- sed potui blandi carminis obsequio.
- sunt igitur Musae, neque amanti tardus Apollo,
- quis ego fretus amo: Cynthia rara mea est!
- nunc mihi summa licet contingere sidera plantis:
- siue dies seu nox uenerit, illa mea est!
- nec mihi riualis certos subducit amores:
- ista meam norit gloria canitiem.
IX
- DICEBAM tibi uenturos, irrisor, amores,
- nec tibi perpetuo libera uerba fore:
- ecce iaces supplexque uenis ad iura puellae,
- et tibi nunc quaeuis imperat empta modo.
- non me Chaoniae uincant in amore columbae
- dicere, quos iuuenes quaeque puella domet.
- me dolor et lacrimae merito fecere peritum:
- atque utinam posito dicar amore rudis!
- quid tibi nunc misero prodest graue dicere carmen
- aut Amphioniae moenia flere lyrae?
- plus in amore ualet Mimnermi uersus Homero:
- carmina mansuetus lenia quaerit Amor.
- i quaeso et tristis istos compone libellos,
- et cane quod quaeuis nosse puella uelit!
- quid si non esset facilis tibi copia? nunc tu
- insanus medio flumine quaeris aquam.
- necdum etiam palles, uero nec tangeris igni:
- haec est uenturi prima fauilla mali.
- tum magis Armenias cupies accedere tigris
- et magis infernae uincula nosse rotae,
- quam pueri totiens arcum sentire medullis
- et nihil iratae posse negare tuae.
- nullus Amor cuiquam facilis ita praebuit alas,
- ut non alterna presserit ille manu.
- nec te decipiat, quod sit satis illa parata:
- acrius illa subit, Pontice, si qua tua est,
- quippe ubi non liceat uacuos seducere ocellos
- nec uigilare alio nomine cedat Amor.
- qui non ante patet, donec manus attigit ossa.
- quisquis es, assiduas a fuge blanditias!
- illis et silices et possint cedere quercus,
- nedum tu possis, spiritus iste leuis.
- quare, si pudor est, quam primum errata fatere:
- dicere quo pereas saepe in amore leuat.
X
- O IVCVNDA quies, primo cum testis amori
- affueram uestris conscius in lacrimis!
- o noctem meminisse mihi iucunda uoluptas,
- o quotiens uotis illa uocanda meis.
- cum te complexa morientem, Galle, puella
- uidimus et longa ducere uerba mora!
- quamuis labentis premeret mihi somnus ocellos
- et mediis caelo Luna ruberet equis,
- non tamen a uestro potui secedere lusu.
- tantus in alternis uocibus ardor erat.
- sed quoniam non es ueritus concedere nobis,
- accipe commissae munera laetitiae:
- non solum uestros didici reticere dolores,
- est quiddam in nobis maius, amice, fide.
- possum ego diuersos iterum coniungere amantis.
- et dominae tardas possum aperire fores;
- et possum alterius curas sanare recentis,
- nec leuis in uerbis est medicina meis.
- Cynthia me docuit semper quaecumque petenda
- quaeque cauenda forent: non nihil egit Amor.
- tu caue ne tristi cupias pugnare puellae,
- neue superba loqui, neue tacere diu;
- neu, si quid petiit, ingrata fronte negaris.
- neu tibi pro uano uerba benigna cadant.
- irritata uellit, quando contemnitur illa,
- nec meminit iustas ponere laesa minas:
- at quo sis humilis magis et subiectus amori,
- hoc magis effecto saepe fruare bono.
- is poterit felix una remanere puella,
- qui numquam uacuo pectore liber erit.
XI
- ECQVID te mediis cessantem, Cynthia, Bais,
- qua iacet Herculeis semita litoribus,
- et modo Thesproti mirantem subdita regno
- proxima Misenis aequora nobilibus,
- nostri cura subit memores a! ducere noctes?
- ecquis in extremo restat amore locus?
- an te nescio quis simulatis ignibus hostis
- sustulit e nostris, Cynthia, carminibus?
- atque utinam mage te, remis confisa minutis,
- paruula Lucrina cumba moretur aqua,
- aut teneat clausam tenui Teuthrantis in unda
- alternae facilis cedere lympha manu,
- quam uacet alterius blandos audire susurros
- molliter in tacito litore compositam!Ñ
- ut solet amota labi custode puella
- perfida, communis nec meminisse deos:
- non quia perspecta non es mihi cognita fama,
- sed quod in hac omnis parte timetur amor.
- ignosces igitur, si quid tibi triste libelli
- attulerint nostri: culpa timoris erit.
- `an mihi non maior carae custodia matris?'
- aut sine te uitae cura sit ulla meae?
- tu mihi sola domus, tu, Cynthia, sola parentes,
- omnia tu nostrae tempora laetitiae.
- seu tristis ueniam seu contra laetus amicis,
- quicquid ero, dicam' Cynthia causa fuit.
- tu modo quam primum corruptas desere Baias:
- multis ista dabunt litora discidium,
- litora quae fuerant castis inimica puellis:
- a pereant Baiae, crimen amoris, aquae!
XII
- QVID mihi desidiae non cessas fingere crimen,
- quod faciat nobis conscia Roma moram?
- tam multa illa meo diuisa est milia lecto,
- quantum Hypanis Veneto dissidet Eridano;
- nec mihi consuetos amplexu nutrit amores
- Cynthia, nec nostra dulcis in aure sonat.
- olim gratus eram: non illo tempore cuiquam
- contigit ut simili posset amare fide.
- inuidiae fuimus: non me deus obruit? an quae
- lecta Prometheis diuidit herba iugis?
- non sum ego qui fueram: mutat uia longa puellas.
- quantus in exiguo tempore fugit amor!
- nunc primum longas solus cognoscere noctes
- cogor et ipse meis auribus esse grauis.
- felix, qui potuit praesenti flere puellae;
- non nihil aspersis gaudet Amor lacrimis:
- aut si despectus potuit mutare calores,
- sunt quoque translato gaudia seruitio.
- mi neque amare aliam neque ab hac desistere fas est:
- Cynthia prima fuit, Cynthia finis erit.
XIII
- TV, quod saepe soles, nostro laetabere casu,
- Galle, quod abrepto solus amore uacem.
- at non ipse tuas imitabor, perfide, uoces:
- fallere te numquam, Galle, puella uelit.
- dum tibi deceptis augetur fama puellis,
- certus et in nullo quaeris amore moram,
- perditus in quadam tardis pallescere curis
- incipis, et primo lapsus abire gradu.
- haec erit illarum contempti poena doloris:
- multarum miseras exiget una uices.
- haec tibi uulgaris istos compescet amores,
- nec noua quaerendo semper amicus eris.
- haec ego non rumore malo, non augure doctus;
- uidi ego: me quaeso teste negare potes?
- uidi ego te toto uinctum languescere collo
- et flere iniectis, Galle, diu manibus,
- et cupere optatis animam deponere uerbis,
- et quae deinde meus celat, amice, pudor.
- non ego complexus potui diducere uestros:
- tantus erat demens inter utrosque furor.
- non sic Haemonio Salmonida mixtus Enipeo
- Taenarius facili pressit amore deus,
- nec sic caelestem flagrans amor Herculis Heben
- sensit in Oetaeis gaudia prima iugis.
- una dies omnis potuit praecurrere amantis:
- nam tibi non tepidas subdidit illa faces,
- nec tibi praeteritos passa est succedere fastus,
- nec sinet abduci: te tuus ardor aget.
- nec mirum, cum sit Ioue digna et proxima Ledae
- et Ledae partu gratior, una tribus;
- illa sit Inachiis et blandior heroinis,
- illa suis uerbis cogat amare Iouem.
- tu uero quoniam semel es periturus amore,
- utere: non alio limine dignus eras.
- quae tibi sit felix quoniam nouus incidit error;
- et quodcumque uoles, una sit ista tibi.
XIV
- TV licet abiectus Tiberina molliter unda
- Lesbia Mentoreo uina bibas opere,
- et modo tam celeres mireris currere lintres
- et modo tam tardas funibus ire ratis;
- et nemus omne satas intendat uertice siluas,
- urgetur quantis Caucasus arboribus;
- non tamen ista meo ualeant contendere amori:
- nescit Amor magnis cedere diuitiis.
- nam siue optatam mecum trahit illa quietem,
- seu facili totum ducit amore diem,
- tum mihi Pactoli ueniunt sub tecta liquores,
- et legitur Rubris gemma sub aequoribus;
- tum mihi cessuros spondent mea gaudia reges:
- quae maneant, dum me fata perire uolent!
- nam quis diuitiis aduerso gaudet Amore?
- nulla mihi tristi praemia sint Venere!
- illa potest magnas heroum infringere uires,
- illa etiam duris mentibus esse dolor:
- illa neque Arabium metuit transcendere limen
- nec timet ostrino, Tulle, subire toro
- et miserum toto iuuenem uersare cubili:
- quid releuant uariis serica textilibus?
- quae mihi dum placata aderit, non ulla uerebor
- regna uel Alcinoi munera despicere.
XV
- SAEPE ego multa tuae leuitatis dura timebam,
- hac tamen excepta, Cynthia, perfidia.
- aspice me quanto rapiat fortuna periclo!
- tu tamen in nostro lenta timore uenis;
- et potes hesternos manibus componere crinis
- et longa faciem quaerere desidia,
- nec minus Eois pectus uariare lapillis,
- ut formosa nouo quae parat ire uiro.
- at non sic Ithaci digressu mota Calypso
- desertis olim fleuerat aequoribus:
- multos illa dies incomptis maesta capillis
- sederat, iniusto multa locuta salo,
- et quamuis numquam post haec uisura, dolebat
- illa tamen, longae conscia laetitiae.
- nec sic Aesoniden rapientibus anxia uentis
- Hypsipyle uacuo constitit in thalamo:
- Hypsipyle nullos post illos sensit amores,
- ut semel Haemonio tabuit hospitio.
- Alphesiboea suos ulta est pro coniuge fratres
- sanguinis et cari uincula rupit amor.
- coniugis Euadne miseros elata per ignis
- occidit, Argiuae fama pudicitiae.
- quarum nulla tuos potuit conuertere mores,
- tu quoque uti fieres nobilis historia.
- desine iam reuocare tuis periuria uerbis,
- Cynthia, et oblitos parce mouere deos;
- audax a nimium, nostro dolitura periclo,
- si quid forte tibi durius inciderit!
- multa prius: uasto labentur flumina ponto,
- annus et inuersas duxerit ante uices,
- quam tua sub nostro mutetur pectore cura:
- sis quodcumque uoles, non aliena tamen.
- quam tibi ne uiles isti uideantur ocelli,
- per quos saepe mihi credita perfidia est!
- hos tu iurabas, si quid mentita fuisses,
- ut tibi suppositis exciderent manibus:
- et contra magnum potes hos attollere Solem,
- nec tremis admissae conscia nequitiae?
- quis te cogebat multos pallere colores
- et fletum inuitis ducere luminibus?
- quis ego nunc pereo, similis moniturus amantis
- `O nullis tutum credere blanditiis!'
XVI
- `QVAE fueram magnis olim patefacta triumphis,
- Ianua Tarpeiae nota pudicitiae;
- cuius inaurati celebrarunt limina currus,
- captorum lacrimis umida supplicibus;
- nunc ego, nocturnis potorum saucia rixis,
- pulsata indignis saepe queror manibus,
- et mihi non desunt turpes pendere corollae
- semper et exclusis signa iacere faces.
- nec possum infamis dominae defendere noctes
- nobilis obscenis tradita carminibus;
- (nec tamen illa suae reuocatur parcere famae,
- turpior et saecli uiuere luxuria.)
- has inter grauibus cogor deflere querelis,
- supplicis a longis tristior excubiis.
- ille meos numquam patitur requiescere postis,
- arguta referens carmina blanditia:
- ``Ianua uel domina penitus crudelior ipsa,
- quid mihi iam duris clausa taces foribus?
- cur numquam reserata meos admittis amores,
- nescia furtiuas reddere mota preces?
- nullane finis erit nostro concessa dolori,
- turpis et in tepido limine somnus erit?
- me mediae noctes, me sidera plena iacentem,
- frigidaque Eoo me dolet aura gelu:
- tu sola humanos numquam miserata dolores
- respondes tacitis mutua cardinibus.
- o utinam traiecta caua mea uocula rima
- percussas dominae uertat in auriculas!
- sit licet et saxo patientior illa Sicano,
- sit licet et ferro durior et chalybe,
- non tamen illa suos poterit compescere ocellos,
- surget et inuitis spiritus in lacrimis.
- nunc iacet alterius felici nixa lacerto,
- at mea nocturno uerba cadunt Zephyro.
- sed tu sola mei, tu maxima causa doloris,
- uicta meis numquam, ianua, muneribus.
- te non ulla meae laesit petulantia linguae,
- quae solet irato dicere tota loco,
- ut me tam longa raucum patiare querela
- sollicitas triuio peruigilare moras.
- at tibi saepe nouo deduxi carmina uersu,
- osculaque impressis nixa dedi gradibus.
- ante tuos quotiens uerti me, perfida, postis,
- debitaque occultis uota tuli manibus!''
- haec ille et si quae miseri nouistis amantes,
- et matutinis obstrepit alitibus.
- sic ego nunc dominae uitiis et semper amantis
- fletibus aeterna deferor inuidia.'
XVII
- ET merito, quoniam potui fugisse puellam
- nunc ego desertas alloquor alcyonas.
- nec mihi Cassiope solito uisura carinam,
- omniaque ingrato litore uota cadunt.
- quin etiam absenti prosunt tibi, Cynthia, uenti:
- aspice, quam saeuas increpat aura minas.
- nullane placatae ueniet fortuna procellae?
- haecine parua meum funus harena teget?
- tu tamen in melius saeuas conuerte querelas:
- sat tibi sit poenae nox et iniqua uada.
- an poteris siccis mea fata reponere ocellis,
- ossaque nulla tuo nostra tenere sinu?
- a pereat, quicumque ratis et uela parauit
- primus et inuito gurgite fecit iter!
- nonne fuit leuius dominae peruincere mores
- (quamuis dura, tamen rara puella fuit),
- quam sic ignotis circumdata litora siluis
- cernere et optatos quaerere Tyndaridas?
- illic si qua meum sepelissent fata dolorem,
- ultimus et posito staret amore lapis,
- illa meo caros donasset funere crinis,
- molliter et tenera poneret ossa rosa;
- illa meum extremo clamasset puluere nomen,
- ut mihi non ullo pondere terra foret.
- at uos, aequoreae formosa Doride natae,
- candida felici soluite uela choro:
- si quando uestras labens Amor attigit undas,
- mansuetis socio parcite litoribus.
XVIII
- HAEC certe deserta loca et taciturna querenti,
- et uacuum Zephyri possidet aura nemus.
- hic licet occultos proferre impune dolores,
- si modo sola queant saxa tenere fidem.
- unde tuos primum repetam, mea Cynthia, fastus?
- quod mihi das flendi, Cynthia, principium?
- qui modo felices inter numerabar amantis,
- nunc in amore tuo cogor habere notam.
- quid tantum merui? quae te mihi carmina mutant
- an noua tristitiae causa puella tuae?
- sic mihi te referas, leuis, ut non altera nostro
- limine formosos intulit ulla pedes.
- quamuis multa tibi dolor hic meus aspera debet,
- non ita saeua tamen uenerit ira mea
- ut tibi sim merito semper furor, et tua flendo
- lumina deiectis turpia sint lacrimis.
- an quia parua damus mutato signa colore?
- et non ulla meo clamat in ore fides?
- uos eritis testes, si quos habet arbor amores,
- fagus et Arcadio pinus amica deo.
- a quotiens teneras resonant mea uerba sub umbras,
- scribitur et uestris Cynthia corticibus!
- an tua quod peperit nobis iniuria curas,
- quae solum tacitis cognita sunt foribus?
- omnia consueui timidus perferre superbae
- iussa neque arguto facta dolore queri.
- pro quo diuini fontes et frigida rupes
- et datur inculto tramite dura quies;
- et quodcumque meae possunt narrare querelae,
- cogor ad argutas dicere solus auis.
- sed qualiscum es resonent mihi `Cynthia' siluae,
- nec deserta tuo nomine saxa uacent.
XIX
- NON ego nunc tristis uereor, mea Cynthia, Manis,
- nec moror extremo debita fata rogo;
- sed ne forte tuo careat mihi funus amore,
- hic timor est ipsis durior exsequiis.
- non adeo leuiter noster puer haesit ocellis,
- ut meus oblito puluis amore uacet.
- illic Phylacides iucundae coniugis heros
- non potuit caecis immemor esse locis,
- sed cupidus falsis attingere gaudia palmis
- Thessalus antiquam uenerat umbra domum.
- illic quidquid ero, semper tua dicar imago:
- traicit et fati litora magnus amor.
- illic formosae ueniant chorus heroinae,
- quas dedit Argiuis Dardana praeda uiris;
- quarum nulla tua fuerit mihi, Cynthia, forma
- gratior, et (Tellus hoc ita iusta sinat)
- quamuis te longae remorentur fata senectae,
- cara tamen lacrimis ossa futura meis.
- quae tu uiua mea possis sentire fauilla!
- tum mihi non ullo mors sit amara loco.
- quam uereor, ne te contempto, Cynthia, busto
- abstrahat e nostro puluere iniquus Amor,
- cogat et inuitam lacrimas siccare cadentis!
- flectitur assiduis certa puella minis.
- quare, dum licet, inter nos laetemur amantes:
- non satis est ullo tempore longus amor.
XX
- HOC pro continuo te, Galle, monemus amore,
- (id tibi ne uacuo defluat ex animo)
- saepe imprudenti fortuna occurrit amanti:
- crudelis Minyis dixerit Ascanius.
- est tibi non infra speciem, non nomine dispar,
- Theiodamanteo proximus ardor Hylae:
- hunc tu, siue leges umbrosae flumina siluae,
- siue Aniena tuos tinxerit unda pedes,
- siue Gigantea spatiabere litoris ora,
- siue ubicumque uago fluminis hospitio,
- Nympharum semper cupidas defende rapinas
- (non minor Ausoniis est amor Adryasin);
- ne tibi sint duri montes et frigida saxa,
- Galle, neque expertos semper adire lacus:
- quae miser ignotis error perpessus in oris
- Herculis indomito fleuerat Ascanio.
- namque ferunt olim Pagasae naualibus Argon
- egressam longe Phasidos isse uiam,
- et iam praeteritis labentem Athamantidos undis
- Mysorum scopulis applicuisse ratem.
- hic manus heroum, placidis ut constitit oris,
- mollia composita litora fronde tegit.
- at comes inuicti iuuenis processerat ultra
- raram sepositi quaerere fontis aquam.
- hunc duo sectati fratres, Aquilonia proles,
- hunc super et Zetes, hunc super et Calais,
- oscula suspensis instabant carpere palmis,
- oscula et alterna ferre supina fuga.
- ille sub extrema pendens secluditur ala
- et uolucres ramo summouet insidias.
- iam Pandioniae cessat genus Orithyiae:
- a dolor! ibat Hylas, ibat Hamadryasin.
- hic erat Arganthi Pegae sub uertice montis
- grata domus Nymphis umida Thyniasin,
- quam supra nullae pendebant debita curae
- roscida desertis poma sub arboribus,
- et circum irriguo surgebant lilia prato
- candida purpureis mixta papaueribus.
- quae modo decerpens tenero pueriliter ungui
- proposito florem praetulit officio,
- et modo formosis incumbens nescius undis
- errorem blandis tardat imaginibus.
- tandem haurire parat demissis flumina palmis
- innixus dextro plena trahens umero.
- cuius ut accensae Dryades candore puellae
- miratae solitos destituere choros,
- prolapsum leuiter facili traxere liquore:
- tum sonitum rapto corpore fecit Hylas.
- cui procul Alcides iterat responsa, sed illi
- nomen ab extremis fontibus aura refert.
- his, o Galle, tuos monitus seruabis amores,
- formosum Nymphis credere uisus Hylan.
- `Tu, qui consortem properas euadere casum,
- miles ab Etruscis saucius aggeribus,
- quid nostro gemitu turgentia lumina torques?
- pars ego sum uestrae proxima militiae.
- sic te seruato, ut possint gaudere parentes,
- ne soror acta tuis sentiat e lacrimis:
- Gallum per medios ereptum Caesaris ensis
- effugere ignotas non potuisse manus;
- et quicumque super dispersa inuenerit ossa
- montibus Etruscis, haec sciat esse mea.'
XXII
- QVALIS et unde genus, qui sint mihi, Tulle, Penates,
- quaeris pro nostra semper amicitia.
- si Perusina tibi patriae sunt nota sepulcra,
- (Italiae duris funera temporibus,
- cum Romana suos egit discordia ciuis,)
- sic mihi praecipue puluis Etrusca dolor.
- tu proiecta mei perpessa es membra propinqui,
- tu nullo miseri contegis ossa solo.
- proxima supposito contingens Vmbria campo
- me genuit terris fertilis uberibus.